Vanuit het boeddhisme gezien is het zeer nuttig om in het bezit te zijn van een donorcodicil, zodat bij een vroege dood men met zijn gezonde organen anderen een langer leven kan geven. Maar als men zich ongemakkelijk voelt met dit idee, hoeft men geen druk te ervaren en niet te kiezen voor een weefseldonatie, omdat weefsel in principe zelfs tot tweeënzeventig uur na de biologische dood kan worden verwijderd.
Iedereen kan en dient te sterven zoals men wenst, en als men in staat is om het leven van anderen te verlengen met de eigen dood, dan is dat vrijgevig. Maar het is net zo zinvol om ongestoord en bewust door het stervensproces te gaan om bevrijding te bereiken door de geleerde meditaties. Het helpen van alle wezens vanuit dit niveau van bewustzijn is onmeetbaar.
